فیوژن فیبر نوری روشی است که جهت اتصال بین ۲ تار نوری استفاده می گردد. این کار به وسیله عمل جوش فیبر نوری و با استفاده از دستگاه فیوژن انجام می شود. این عمل در اثر گرم شدن تارها (ذوب شدن تارها در نقطه جوش) توسط الکترودهای دستگاه فیوژن و جوش دادن آن ها به یکدیگر صورت می پذیرد.

دستگاه های فیوژن فیبر نوری در دو نوع قابل حمل و ثابت تولید شده اند اگرچه دستگاه های کنونی تولید شده توسط کمپانی های مطرح مانند کرنینگ – فایتل – سومیتومو قابل حمل بوده و دستگاه های ثابت از چرخه تولید کنار گذاشته شده اند.

دستگاه های فیوژن فیبر نوری قابل حمل به این دلیل که می توان آن ها را به هر نقطه ای حمل کرد کارایی بیشتری داشته و به مرور زمان جایگزین دستگاه های فیوژن ثابت شده اند. دستگاه های فیوژن نیاز به یک اپراتور مجرب ، آموزش دیده و دقیق دارند زیرا هر گونه خطایی در زمان فیوژن باعث تضعیف و خرابی فیوژن می گردد.

در این روش کابل های فیبر نوری که دارای تعداد تارهای (کور) مشخصی می باشند به صورت End to End متصل می گردند. حاصل این اتصال برقراری ارتباط فیبر نوری با سرعت بسیار بالا و با توانایی انتقال دامنه گسترده ای از اطلاعات می باشد.

دستگاه های فیوژن فیبر نوری با تکنولوژی قوص الکتریکی سرعت عمل بالاتری نسبت به دیگر دستگاه های فیوژن قابل حمل دارند. تعداد محدودی از دستگاه های فیوژن را می توان در بازار یافت که هنوز با تکنولوژی میکروسکوپی Manual کار کنند.

در این نوع دستگاه های فیوژن فیبر نوری تقریبا ۹۰% عمل جوش را اپراتور انجام می دهد. ولی هم اکنون اکثر دستگاه های فیوژن از تکنولوژی لنز های میکروسکوپی استفاده می کنند که با داشتن نمایشگر TFT LCD بهترین کیفیت جوش را در هنگام ارتعاش قوص الکتریکی به نمایش می گذارند.

در این دستگاه ها عمده عمل جوش توسط دستگاه فیوژن به صورت خودکار انجام می شود و تنها ۶۰% فیوژن به دقت اپراتور بستگی دارد گرچه در این دستگاه ها نیز تنظیمات دستگاه به عهده اپراتور می باشد. دستگاه فیوژن فیبر نوری در صنعت ارتباطات و مخابرات کارایی گسترده ای دارد.

شبکه های فیبر نوری بسیار سرعت بالایی دارند و دقت انتقال اطلاعات نیز در آن ها گسترده می باشد همچنین پایین بودن میزان افت اطلاعات و دیتا در این نوع ارتباطات بسیار اندک و ناچیز است. در حال حاضر تمامی کشورهای پیشرفته دارای صنعت مخابراتی _ رادیویی و رسانه ای فیبر نوری می باشند و تنها کشورهای در حال توسعه به علت عدم شناخت از تکنولوژی فیبر نوری و یا عدم توانایی در پرداخت هزینه های تکتولوژی فیبر نوری از این نوع شبکه استفاده نمی کنند.

تقریبا تمامی خطوط اینترنت پر سرعت دنیا فیبر نوری می باشند. بسیاری از BTS های مخابراتی نیز در جمع شبکه های فیبر نوری در نقاط مختلف دنیا قرار دارند. بنابراین دستگاه های فیوژن مهم ترین عمل را در ارتباط بین کابل های فیبر نوری انجام می دهند.

دستگاه فیوژن از منبع گرمایی جهت ذوب شدن تارها یا دو تار نوری در محل جوش بهره می گیرد در گذشته و اولین نسل از دستگاه های فیوژن از گاز برای این کار استفاده می شد. هم اکنون انتقال این گرما از طریق پرتو افشانی لیزر و یا قوص الکتریکی در محل جوش صورت می پذیرد.

کابل های فیبر نوری جزء کابل های تولیدی تکنولوژی بالا در جهان به شمار می آیند و معمولا از چندین لایه تشکیل می شوند. در واقع دستگاه فیوژن باید با عمل Splicing یا فیوژن ارتباط بین دو تار را برقرار نماید. تارهای نوری باید در هنگام عمل جوش کاملا تمیز و به صورت صحیح برش خورده باشند. هر گونه خمیدگی بیش از انداره استاندارد در کابل های نوری یا محل جوش فیبر نوری باعث قطعی موقت و یا دائم در کابل می شود.

افت فیوژن فیبر نوری به طور مستقیم به تنظیمات دستگاه و اپراتور بستگی دارد همچنین استفاده از ابزار های صحیح در انجام فیوژن مانند استیریپر Stripper و کاتر یا کلیور Cleaver به طور دقیق در مورد کابل های نوری دقت فیوژن را بالا می برد. پاکیزه بودن تارها در محل جوش از دیگر عوامل موثر در جوش فیبر نوری است.

دستگاه فیوژن در گذشته تکنولوژی میکروسکوپی (امکان دیدن تارها) جهت فیوژن را برای اپراتور فراهم می کردند ولی هم اکنون اکثر دستگاه های فیوژن دارای لنزهای با قدرت بزرگنمایی مناسب می باشند. Crimp حرارتی نیز در واقع به عنوان تکیه گاه تارهای نوری به هم جوش داده شده در محل جوش قرار می گیرد و بعد از حرارت دیدن از محل جوش یا فیوژن محافظت فیزیکی می نماید.